Μία φορά και μία ημέρα ήταν Κυριακή....
Μέσα προς τέλη Ιανουαρίου, το ραντεβού ήταν σε καφετέρια επαρχιακής πόλης. Στο εν λόγω καφεποτείο, την συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδος σχεδόν επιβάλλεται η ανάγνωση εφημερίδας και του ένθετου υλικού που τη συνοδεύει (magazines, tv guides, σειρά βιβλίων με θέμα τα ζώα, τα φυτά,...............)
Η παρέα λοιπόν συντέθηκε, χαιρετήθηκε, μίλησε, διάβασε το έντυπο υλικό, σχολίασε άρθρα κλπ και μετά αποφάσισε σύσσωμη για φαγοπότι σε γνωστό μπριζολάδικο της μικρής πόλης....
Φτάνουμε εκεί ...... (αρχίζω τώρα σε 1ο πληθυντικό ). Η ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν φιλική με απύθμενη διάθεση για ανάλυση θεμάτων, ανταλλαγή απόψεων σε κοινωνικά κυρίως θέματα.....
Αξίζει να σημειωθεί ότι δύο θέματα έκλεψαν την παράσταση:
1) η κοινωνική συμπεριφορά του Έλληνα καπνιστή . Ότι έχει απαγορευτεί ισχύει....η εφαρμογή όμως...; ...δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική....
2) Οι κοινωνικές επιστήμες αποτελούν επιστήμες; .... ή αλλιώς, τι ορίζεται ως επιστήμη; ποιος θεωρείται επιστήμονας; .....[εδώ θα ρωτήσω: ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του επιστήμονα;]
Μετά από αυτές τις λόγιες συζητήσεις, ήρθε το γλυκό – φανταστικό σουφλέ σοκολάτας!!!
Και έτσι εκεί που οι προβληματισμοί είχαν αγγίξει ταβάνι ποιοτικά, είπαμε να συνεχίσουμε σε σπίτι για επιτραπέζια παιχνίδια....ο αριθμός των ατόμων μειώθηκε...αλλά παρ’όλα αυτά ξεκινήσαμε να παίξουμε Pictionary!!! (το «Ρουκ – Ζουκ» με ζωγραφική!)
Μετά από την συνήθη διαδικασία ρίψης του ζαριού, στάθηκε τυχερή η ομάδα μου και ξεκινήσαμε πρώτοι...
Η λέξη που ε ί δ α ότι πρέπει να ζωγραφίσω ώστε να τη βρεί ο συμπαίκτης μου ήταν ΚΕΦΤΕΣ....κοίταξα επάνω αριστερά – μπλούπ – συννεφάκι .....«ωραία» σκέφτομαι.... «εύκολο».... «θα ζωγραφίσω ένα μπωλ με στρόγγυλα σχηματάκια (και καλά κεφτέδες)».... «ο συμπαίκτης εύστροφος όπως είναι και αρκούντως καλή στο σχέδιο εγώ, τη λέξη την “έχουμε”! μέχρι να πέσει και ο τελευταίος άσπρος κόκκος της κλεψύδρας θα την έχουμε βρει»
Λοιπόν....γύρισε η κλεψύδρα και ο χρόνος άρχισε να “μετράει” .....άρχισα κι εγώ να υλοποιώ τη σκέψη – συννεφάκι που προανέφερα!
Το σχέδιο καταστρώθηκε πολύ γρήγορα...
Έλα μου όμως που η αντίπαλη ομάδα, όταν είδε να ζωγραφίζω μπωλ, στρογγυλά σχήματα (wanna-mean ΚΕΦΤΕΔΕΣ) σκέφτηκαν πως η λέξη που είχαν δει ότι έπρεπε να ζωγραφίσω στον συμπαίκτη μου ήταν άλλη!!! Μάταια προσπαθούσαν να μου πουν ότι έχω λάθος...........χωρίς κανένα αποτέλεσμα με προέτρεπαν να ξαναδώ τη λέξη που έπρεπε να περιγράψω...όχι ...εγώ και ενοχλημένη από πάνω έλεγα.... «με δουλεύετε; Αφού είδα και ξαναβλέπω... η λέξη είναι αυτή που ζωγραφίζω!» (αφού ξαναείδα την κάρτα, και τα μάτια μου διάβαζαν ΚΕΦΤΕΣ).
Τότε και ο συμπαίκτης μου παρότι είχε βρει τη λέξη από πολύ νωρίς, άρχισαν να το ζώνουν τα φίδια... «δεν μπορεί», σου λεέι «οι άλλες δύο επιμένουν»... «άλλο να το βλέπουν 4 μάτια και άλλο 2»...και δεν άντεξε ο άνθρωπος...κοίταξε κι αυτός την κάρτα! Και τι να δει!!!! Η κάρτα έγραφε ΚΛΕΦΤΕΣ......................................................................................................................................
........... ο συμπαίκτης μου έκανε πως δεν συνέβη τίποτε...το ύφος του έλεγε: "ανθρώπινα είναι αυτά, 2 μάτια έχουμε χειμώνα καλοκαίρι, δεν πειράζει – συνεχίζουμε δυναμικά, ΟΚ ξεπέρασέ το.............."
Από την άλλη εγώ αισθάνομαι τα αιμοφόρα αγγεία των μάγουλών μου έτοιμα να σκάσουν......σαν καρτούν με απόχρωση της μασκότ της Θυρας 7........η ντροπή μου μεγάλη.......για την επιμονή μου στο λάθος όχι για το ίδιο το λάθος.......όταν, λοιπόν αποκαταστάθηκε το χρώμα μου άρχισα να γελάω κι εγώ!!!!
Ο προβληματισμός στο τέλος εκείνης της ημέρας ήταν ο εξής:
Ως γνωστόν, η όραση συνδέεται με τον εγκέφαλο και άρα και με τη σκέψη....άρα, ο εγκέφαλός μου έφταιξε που δεν είδα ένα λάμδα;!....πως εξηγείται όμως το ότι δεν το είδα ούτε τη δεύτερη και τρίτη φορά ; .........μήπως έφταιξε το συννεφάκι που πετάχτηκε πάνω από το κεφάλι μου όταν κατέστρωνα το πλάνο για το σκίτσο της λέξης ;
Επιμύθιο:
put the blame on my cloud, my friends ;)
Υ.Γ. πολλά ευχαριστώ και τους τρεις σας - ξέρετε εσείς – για το χιούμορ με το οποίο αντιμετωπίσατε την προαναφερθείσα γκάφα!!!
χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τώρα να επισημάνω πως η λέξη της κάρτας ήταν 'κεφτές' και πως εσύ επέμενες να ζωγραφίζεις 'κλέφτες' ή θα κοκκινήσουν πάλι τα αιμοφόρα αγγεία των μαγούλων σου; :Π
Πάντως, για να τα θυμάσαι μετά από τόσο καιρό ανάποδα την ιστορία, σάμπως μου φαίνεται πώς τότενες η όραση σου δούλεψε καλά κι ο εγκεφαλός σου καλή αποκωδικοποίηση της όρασής σου έκανε. Στο ίδιο συμπέρασμα φτάνουμε τελικά: εκείνο το βρωμοσύννεφο τα φταίει όλα! ;)
Καλή εβδομάδα!
Χαχα, εκείνη τη στιγμή το δούλεμα δεν θα ήταν πρέπον. Έκανες απλά ένα λάθος... Τώρα όμως θα δεις τι θα πάθεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ ένα σύμφωνο λιγότερο, τα χειρότερα με περιμένουν
ΑπάντησηΔιαγραφή